|
||||||
|
|
||||||
|
|
Tuesday, May 31, 2005 من رای نمی دهم، پس نيستم. خيلی ها می خواهند بودنشون رو با رای ندادن ثابت کنند. اميدوارم حافظه ی سياسيشون به يادشون بياره که سکوت، تنها علامت رضاست. علامت رضايت از اونچه ديگران انتخاب می کنند. وگرنه نه آمريکا برای حمله به ايران و اشغال سرزمين ما نياز به اشاره ی ما داره و نه سردمداران حکومت فعلی ايران با آمار پايين رای دهندگان حاضرند صحنه رو خالی کنند. دست کم هنوز به جايی نرسيديم که اينجور کارها نتيجه بده. به مجلس هفتم نگاه کنيد... مراسم جالب و در نوع خود بی نظير "پاسداشت آزادی" به نشانه ی دفاع از آزادی در ميدان آزادی تهران برگزار شد! با وجود اينکه نيروی انتظامی تهران با انکار تامين امنيت اين تجمع، قصد گرفتن شور و حال انجام اين برنامه ی استثنايی رو داشت، اين برنامه به شکل بسيار جالبی همراه با آزادکردن کبوتران، رها کردن بادکنک های سفيد، خواندن سرودهای خاطره انگيزی مثل "يار دبستانی من" و "ای ايران" و صدور قطعنامه ای در حمايت از معين، برگزار شد. خبر کامل تر و عکس هايی از اين مراسم رو می تونيد در سايت روزنامه ی شرق ببينيد. Monday, May 30, 2005 سردار طلايي فرمانده نيروي انتظامي تهران بزرگ به مسئولان استانداري تهران اعلام كرده است كه اين نيرو هيچ مسووليتي در مورد "پاسداشت آزادي" به عهده نمي‌گيرد. وی علت اين استنكاف را ازدحام جمعيت و اختلال در ترافيك منطقه عنوان كرده و تلويحا خواستار لغو آن شده است. با اينحال، كميته خبر و اطلاع رساني ستاد انتخاباتي معين اعلام كرد: مجوز برنامه پاسداشت آزادي كه فروردين ماه صادر شده، همچنان به قوت خود باقي است. در پيگيري‌هاي به عمل آمده، هرگونه لغو مجوز اين برنامه از سوي مسئولان استانداري و فرمانداري تهران تكذيب و اعلام شد كه عدم حضور نيروي انتظامي در تامين نظم اين برنامه مشكلي در اعتبار قانوني مجوز ايجاد نخواهد كرد. اصل خبر در خبرگزاری ايرنا انتقاد و فهميدگي سياسي خوب است ولي پيروي از مد سياسي عواقب سياهي به دنبال دارد. خيلي کم دليل قابل قبولي از طرفداران تحريم انتخابات مي شنوم. و کم کم باورم مي شود که آن چه پشت اين جريان است نه يک تفکر که برنامه اي است به دقت تنظيم شده بر اساس بي فکري هايمان. و اين چيزي است که بايد شديدا مراقبش بود... متن کامل اين نوشته رو در وبلاگ همسرم بخونيد. تا امشب فکر می کردم که نمايندگان ستادهای انتخاباتی سه کانديدايی که از بحث و صحبت با الهه کولايی خودداری کردند تا چه حد سطح فکری پايينی داشتند. اما امشب بعد از خوندن نامه ی رئيس ستاد انتخاباتی معين -شکوری راد- به صدا و سيما، ديدم به قضيه کاملا تغيير کرد. حالا از خودم می پرسم آيا واقعا نمايندگان مرد شرکت کننده در برنامه نمی خواستند با کولايی سر يک ميز بنشينند يا اين سياست صدا و سيما بود که با اين بهانه، نماينده ی ستاد معين رو از شرکت در برنامه ی تبليغاتی محروم کنه؟ در غيراينصورت انتظار داريم صدا و سيما با توجه به نامه ی شکوری راد، اعلام کنه نمايندگان كدام كانديداها مايل به حضور الهه كولايي در برنامه نبودند؟! Sunday, May 29, 2005 الهه كولايي سخنگوي ستاد انتخاباتي مصطفي معين نامزد نهمين دوره انتخابات رياست جمهوري گفت كه "نمايندگان مرد" ستادهاي سه كانديداي رياست جمهوري حاضر نشدند با وي به اين دليل كه "زن" است در ميزگرد انتخاباتي شبكه دوم سيماي جمهوري اسلامي ايران، شركت كنند. وی روز يكشنبه در گفت‌وگو با خبرنگارسياسي ايرنا افزود: حدود ساعت ۲۱:۳۰شب گذشته [يعنی يک ساعت پيش از شروع برنامه] از صداوسيما تماس گرفته شد و گفتند كه نمايندگان مرد ستادهاي ديگر تمايلي ندارند با يك زن وارد بحث شوند و با او بر سر يك ميز بنشينند. كولايي باابراز تاسف از اين حركت نمايندگان ستادهاي يادشده تصريح كرد: معلوم نيست کانديداهايي كه نمايندگان ستادهاي انتخاباتي آنان حاضر نيستند دور يك ميز با يك زن، به بحث بنشينند، چگونه مي‌خواهند شعارهاي خود را در خصوص مشاركت زنان در عرصه‌هاي مختلف سياسي و از جمله تشكيل وزارت زنان عملي كنند. منبع: خبرگزاری ايرنا نسل سومي‌هاي ياريگر ميهن (ستاد نسيم) كه قرار است تا اطلاع ثانوي ياريگر معين باشند، روز سه‌شنبه، دهم خرداد با تشكيل زنجيره انساني دور ميدان آزادي، به صورت نمادين «آزادي» را پاس مي‌دارند. رئيس ستاد نسيم ضمن اعلام خبر بالا، توضيح داد: «اين برنامه نمادين كه از نظر شكلي و وسعت پوشش، تاكنون نمونه‌اي نداشته با مجوز رسمي وزارت كشور برگزار خواهد شد و مسئوليت امنيت آن را نيروي انتظامي به عهده گرفته است.اين حركت نمادين كه «پاسداشت آزادي» نام دارد، با اجراي دسته‌جمعي سرودهايي در مورد ايران و آزادي، اهداي گل به مردم، آزادسازي كبوتر و برنامه‌هاي جانبي ديگر همراه خواهد بود.» پاسداشت آزادي از ساعت 17 تا 20 سه‌شنبه دهم خرداد برگزار مي‌شود و حضور عموم علاقه‌مندان در اين برنامه به عنوان تماشاگر آزاد است. اگه به شرکت در اين برنامه علاقمند هستيد می تونيد اصل خبر رو اينجا مشاهده کنيد. Saturday, May 28, 2005 مدتيه که بحث انتخابات دوباره داغ شده. وقتی آمار ثبت نام کنندگان نامزدی رياست جمهوری اعلام شد مسلما هرکسی که تا اون زمان بی خبر مونده بود توجهش جلب شد: 1014 نفر! بله، متاسفانه اوضاع مملکت به قدری نابسامان شده که حتی يک خيابان خواب هم فکر می کنه که می تونه مملکت رو از اين وضع نجات بده. بعد از اينکه شورای نگهبان اسامی تاييد صلاحيت شدگان رو اعلام کرد ديديم که فقط 6 نفر از 1014 نفر صلاحيت داشتند! و اين تا حد زيادی غيرقابل قبول و تمکين بود! خيلی از کسانی که سابقه ی زيادی در همين دستگاه داشتند رد صلاحيت شدند. همين مسئله سر و صدای زيادی ايجاد کرد تا جايی که رهبر چاره ای جز دخالت مستقيم نديد و در نامه ای به شورای نگهبان خواستار تجديد نظر در مورد دو نفر از کانديداها (دکتر معين و دکتر مهرعليزاده) شد. شورای نگهبان هم اطلاعيه ای داد و صلاحيت اين دو نفر رو تاييد کرد، هرچند که همچنان اصرار داشت رد صلاحيتشون کاملا قانونی و صحيح بوده! بعد از اين مسئله شايد کار برای دکتر مهرعليزاده راحت شد. اما برای اصلاح طلب ها و حاميان دکتر معين تازه شروع دوراهی های سخت و تصميم گیريهای مشکل بود! چرا که مخالفان معين شروع کردند به جو سازی: معين با حکم حکومتی تاييد صلاحيت شد، معينی که به صراحت اعلام کرده بود که با حکم حکومتی مخالفه. و اين اعتماد مردم به معين رو سلب می کرد: معين از مواضع خودش کوتاه اومده، همه ش حرفه، همه ش سياسته، همه ش گول زدن مردمه... اين بود که معين فکر کرد برای حفظ آبروی خودش هم که شده بهتره که انصراف بده. دست کم ثابت می شه که دروغ نگفته. ولی در نهايت بهتر ديد که نظر مردم رو هم در تصميمش دخالت بده. از روز 5 شنبه تا شنبه چندين جلسه با نمايندگان احزاب، دانشجويان، دانش آموزان و ... برگزار کرد تا سرانجام تصميم خودش رو اعلام کنه: به صحنه انتخابات برمي‌گردم. و اين شد که ما برای روز 27 خرداد در برابر خودمون چند انتخاب می بينيم: انتخاب يکی از 8 کانديدا؟ رای سفيد؟ يا به طور کلی عدم شرکت؟! می خوام تا پايان انتخابات در مورد انتخابات بنويسم و در مورد کسی که فکر می کنم برای رئيس جمهور بودن در اين شرايط خاص، به ديگر کانديداها ترجيح داره. اميدوارم بتونم لابلای نوشته ها، ذره ذره دلايل تصميمم رو بيان کنم. ولی دوست ندارم به هيچ دليلی نوشته هام بوی طرفداری جانبدارانه و همچين چيزهايی بگيره. که اگر اينطور شد اميدوارم بهم تذکر بديد. من هم کسی هستم که دارم تصميم می گيرم و تا عملی نشدن تصميمم، احتمال داره که با هر اتفاقی به طور کل نظرم تغيير کنه. پس تا آخرين لحظه نياز دارم که فکر کنم. همه مون نياز داريم که فکر کنيم و تصميم بگيريم. من روز به روز فکرهام رو می نويسم. شايد برای کسانی که دوست دارند در جريان قرار بگيرند و با آگاهی برای 27 خرداد تصميم بگيرند مفيد باشه. |
|||||
تشکر
