|
||||||
|
|
||||||
|
|
Saturday, May 28, 2005 مدتيه که بحث انتخابات دوباره داغ شده. وقتی آمار ثبت نام کنندگان نامزدی رياست جمهوری اعلام شد مسلما هرکسی که تا اون زمان بی خبر مونده بود توجهش جلب شد: 1014 نفر! بله، متاسفانه اوضاع مملکت به قدری نابسامان شده که حتی يک خيابان خواب هم فکر می کنه که می تونه مملکت رو از اين وضع نجات بده. بعد از اينکه شورای نگهبان اسامی تاييد صلاحيت شدگان رو اعلام کرد ديديم که فقط 6 نفر از 1014 نفر صلاحيت داشتند! و اين تا حد زيادی غيرقابل قبول و تمکين بود! خيلی از کسانی که سابقه ی زيادی در همين دستگاه داشتند رد صلاحيت شدند. همين مسئله سر و صدای زيادی ايجاد کرد تا جايی که رهبر چاره ای جز دخالت مستقيم نديد و در نامه ای به شورای نگهبان خواستار تجديد نظر در مورد دو نفر از کانديداها (دکتر معين و دکتر مهرعليزاده) شد. شورای نگهبان هم اطلاعيه ای داد و صلاحيت اين دو نفر رو تاييد کرد، هرچند که همچنان اصرار داشت رد صلاحيتشون کاملا قانونی و صحيح بوده! بعد از اين مسئله شايد کار برای دکتر مهرعليزاده راحت شد. اما برای اصلاح طلب ها و حاميان دکتر معين تازه شروع دوراهی های سخت و تصميم گیريهای مشکل بود! چرا که مخالفان معين شروع کردند به جو سازی: معين با حکم حکومتی تاييد صلاحيت شد، معينی که به صراحت اعلام کرده بود که با حکم حکومتی مخالفه. و اين اعتماد مردم به معين رو سلب می کرد: معين از مواضع خودش کوتاه اومده، همه ش حرفه، همه ش سياسته، همه ش گول زدن مردمه... اين بود که معين فکر کرد برای حفظ آبروی خودش هم که شده بهتره که انصراف بده. دست کم ثابت می شه که دروغ نگفته. ولی در نهايت بهتر ديد که نظر مردم رو هم در تصميمش دخالت بده. از روز 5 شنبه تا شنبه چندين جلسه با نمايندگان احزاب، دانشجويان، دانش آموزان و ... برگزار کرد تا سرانجام تصميم خودش رو اعلام کنه: به صحنه انتخابات برمي‌گردم. و اين شد که ما برای روز 27 خرداد در برابر خودمون چند انتخاب می بينيم: انتخاب يکی از 8 کانديدا؟ رای سفيد؟ يا به طور کلی عدم شرکت؟! می خوام تا پايان انتخابات در مورد انتخابات بنويسم و در مورد کسی که فکر می کنم برای رئيس جمهور بودن در اين شرايط خاص، به ديگر کانديداها ترجيح داره. اميدوارم بتونم لابلای نوشته ها، ذره ذره دلايل تصميمم رو بيان کنم. ولی دوست ندارم به هيچ دليلی نوشته هام بوی طرفداری جانبدارانه و همچين چيزهايی بگيره. که اگر اينطور شد اميدوارم بهم تذکر بديد. من هم کسی هستم که دارم تصميم می گيرم و تا عملی نشدن تصميمم، احتمال داره که با هر اتفاقی به طور کل نظرم تغيير کنه. پس تا آخرين لحظه نياز دارم که فکر کنم. همه مون نياز داريم که فکر کنيم و تصميم بگيريم. من روز به روز فکرهام رو می نويسم. شايد برای کسانی که دوست دارند در جريان قرار بگيرند و با آگاهی برای 27 خرداد تصميم بگيرند مفيد باشه. |
|||||
تشکر
