يک دوست خيلی خيلی خوب قديمی داره وبلاگ می نويسه. نوشته هاش رو هميشه دوست داشتم. از همون اول راهنمايی که با هم همکلاس شديم. نرگس يکی از کسانی بود که توی سالهای راهنمايی و دبيرستان بهم نشون داد نوشتن کار سختی نيست فقط نبايد ازش ترسيد. حالا خيلی برام ارزش داره که دوباره می تونم داستانها و نوشته هاش رو بخونم. درضمن نرگس بهترين شاعر معاصريه که من می شناسم. زورش کنيم شعرهاش رو هم توی وبلاگش بنويسه!
تشکر
