به نظرم نوشتن هم مثل شعر گفتن حال و هوای خاصی می خواد. تا چند وقت پيش فکر می کردم هر موقع ارده کنم می تونم بنشينم و کلی چيز بنويسم، در مورد هر چيزی. اما امروز که فکر می کردم ديدم نظرم عوض شده. شايد من عوض شدم و توانايی نوشتنم کمتر شده؟ بعيد هم نيست چون از وقتی از ايران بيرون اومدم خيلی کمتر پيش مياد که بنويسم. ايران هميشه کارم با کاغذ و قلم بود و حتی وقتهايی که حوصله نداشتم هيچ کاری بکنم، نوشتن خوبم می کرد. حالا گاهی حتی فراموش می کنم که می شه نوشت! اصلا هم از اين اتفاق خوشحال نيستم. بايد از اين به بعد بيشتر بنويسم. چه اينجا، چه روی کاغذ.