امروز با يکی از بچه ها در مورد ايران حرف می زديم. طرف از وقتی 11 سالش بوده اومده آمريکا اما اونقدر حس ايرانی بودن داره که من تابحال فکر می کردم تازه يکی دو ساله که اينجاست! برام جالب بود. خيلی ها رو ديده ام که حتی در سنين بالاتر از ايران خارج شده اند اما حالا هيچ احساس پيوندی با ايران ندارن و کاملا خودشون رو "خارجی" می دونند. فکر می کنم تنها چيزی که باعث اين تفاوت می شه خانواده است. خانواده اگه بخواد می تونه کاری کنه که فرزندش به ايرانی بودن افتخار کنه يا شرم بدونه که جايی بگه مال کجای اين دنياست. متاسفانه مورد دوم کم نيست.
تشکر
