|
||||||
|
|
||||||
|
|
Friday, June 17, 2005 انتخابات تمام شد! نمی دانم نتيجه چه خواهد شد. هيچ تصوری هم هنوز ندارم. الان که 2 ساعت از شروع شمارش آرا می گذرد، طبق اطلاعيه ها در بعضی حوزه ها معين جلوتر است، بعضی جاها هاشمی، بعضی از شهرها قاليباف و بعضی مناطق هم حتی احمدی نژاد و کروبی! هيچ چيز هنوز قابل پيش بينی نيست. اما آن چيزی که می بينم پيروزی من است، و شکست همه ی آنها که می گفتند مردم 8 سال پيش گول خوردند و الان پشيمانند. می گفتند مردم دلشان انقلاب می خواهد، مردم می خواهند تحريم کنند... همه ديديم مشارکت مردم را برای فرياد زدن آنچه در دل دارند! من و تو پيروز شديم. من و تويی که به آنها گفتيم ايران آن چيزی است که ايرانی می خواهد، نه آنهايی که خيال می کنند خودشان هرچه می گويند درست است و مردم -به قول همينها که قبولشان نداريم- گوسفند هستند و نمی فهمند و نمی دانند! نتيجه ی انتخابات هرچه که باشد، من و تو پيروزيم که رايمان را به صندوق انداختيم و گفتيم حاضريم مشروعيت نظامی را که بسيار ضعفها دارد تاييد کنيم اما آقای بوش برايمان زندگی نسازد! من و تو که گفتيم تمام اشکالات حکومت را می دانيم، و با خيلی قسمتهای سيستم حکومتی مخالفيم، اما نمی خواهيم حق حرف زدن را از خودمان دريغ کنيم و بگوييم اين سکوت، راه ماست. راهی که نمی دانيم می خواهد آخرش به کجا انجامد. من و تو پيروزيم چون آگاهانه جلو آمديم، فکر کرديم، انتخاب کرديم و انتخابمان را فرياد زديم. شايد معين رای نياورد. شايد آنکسی رئيس جمهور مملکت من شود که اصلا قبولش ندارم. اما می دانم کار من پايان نيافته. می دانم تازه آغاز راه است، راه تازه با برنامه ای تازه. رئيس جمهور فردای ايران هرکه باشد برنامه هايش و شعارهايش اينجاست. جلوی چشم ما، و بايد در حافظه مان هم بماند. تا فردا روز او را -اگر به برنامه هايش عمل نکرد- به محکمه ببريم و بپرسيم چه کردی؟ نه آنکه بگذاريم دوره ی مسئوليتش که به پايان رسيد بگوييم اين هم آمد و کاری نکرد! همانطور که با خاتمی کرديم. و چه ظلمی بود هم به او و هم به خودمان و ايرانمان. کار من و تو با اين انتخابات تازه آغاز شده. فراموش نکنيم. اگر آنکه می خواهيم رای آورد نبايد در شاديش هدف اصلی مان را از ياد ببريم، و اگر آنکه نمی خواهيم بر سر کار آمد بايد راهمان را با اين رئيس جمهور تا 4 سال ديگر ادامه دهيم، نه آنکه عقب بکشيم و ميدان را خالی کنيم. من و تو پيروز شديم. نتيجه ی انتخابات هر چه که باشد! فراموش نکنيم هدف ما آزادی و آبادی ايران و ايرانی است. نه اين شخص و آن شخص. ما تازه در آغاز راهيم. بند کفشمان را محکم تر ببنديم! |
|||||
تشکر
