"نگاه روز" مهرداد شيبانی را که خواندم اين سرود در ذهنم دوباره جان گرفت. چه روزهايی که با اميدمان، که به وسعت درياها بود، اين سرود را با همکلاسی هايم در راهروهای مدرسه فرياد زديم. اکنون کجا رفته آن همه اميد به فرداهای روشن؟
همراه شو عزيز همراه شو عزيز تنها نمان به درد کاين درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود دشوار زندگی هرگز برای ما بی رزم مشترک آسان نمی شود تنها نمان به درد همراه شو، همراه شو، همراه شو عزيز...