|
||||||
|
|
||||||
|
|
Sunday, June 19, 2005 همانقدر كه پيروزي شيرين است، شكست تلخ است. اما فراموش نكنيم كه اگر مي‌‌خواهيم دموكراسي را تمرين كنيم، يك‌وجه آن تمرين شكست در انتخابات است... فرصتي براي دلسردي نيست. بايد از همين امروز عزممان را جزم كنيم. اين انتخابات بيش از هر چيز به ما نشان داد كشورمان نيازمند همان «توسعه دانايي محور» دكتر معين است. به اين معني كه مردم در همه جا، در شهرها و در دل روستاها بتوانند با نخبگان، همفكري كنند. مسائل خودشان را به درستي بشناسند و براي يافتن راه‌حل آن فكر كنند. مردم را دست‌كم نگيريم. مردم ما بايد با داده‌هاي درست و آگاهي‌بخش بتوانند نتيجه‌گيري كنند، تصميم بگيرند و وارد عمل شوند. اين وظيفه NGOها، احزاب و مطبوعات است... از منظري ديگر، اكنون ما، حاميان معين، در تمامي نهادهاي قدرت نقش منتقد را مي‌پذيريم و بايد با دل و جان از دستاوردهاي اصلاحات هشت ساله محافظت كنيم. از نهادهاي مدني‌مان كه چون نهال‌هاي كوچك نيازمند فضايي براي رشد و مستحكم شدن هستند، از احزاب نوپايمان كه خارج از فضاي قدرت بايد از هم‌اكنون توان خود را براي پيروزي در انتخابات بعد به كار گيرند، از مطبوعات‌مان كه در عين حال كه خود در معرض خطرند، بايد چشم و گوش مردم باشند و آگاهي‌بخش و اطلاع‌رسان. حاميان دكتر معين كه جبهه دموكراسي‌خواهي و حقوق بشر را تشكيل داده‌اند در همين جبهه و با همان اهداف ـ دموكراسي و حقوق بشر ـ بايد ادامه دهند. بخشی از نوشته ی دلارام غنيمی فرد- روزنامه ی اقبال |
|||||
تشکر
