سال نوی ميلادی هم از راه رسيد. مثل مسافری که منتظر آمدنش بوديم، از وقتی که مسافر پيشين رسيده بود يک سال منتظر آمدن اين يکی شده بوديم و نمی دانم چرا خيلی هامان از شوق انتظار اين، از آن غافل مانديم و نفهميديم چطور آمد و کجا ماند و چطور ماند و چه وقت ناغافل رفت! کاش اين بار کمی بيشتر با مسافرمان -و با خودمان- مهربان باشيم و چندی بعد که ديديم ماندنی شد و تکراری، فراموشش نکنيم.
سال نو مبارک :)
تشکر
