خيلی جالبه! خطا رو چينی ها کردند، کارت قرمز رو ما گرفتيم. بازی رو ما کرديم، نتيجه رو چينی ها گرفتند!اونها حتی نتونستند از موقعيت هاشون درست استفاده کنند. يک نفر نداشتند که صربه ی تمام کننده رو بزنه... با اونهمه جمعيت کشورشون، مردمش اونقدر نسبت به فوتبال بی تفاوتند که استاديومشون حتی پر نشد! با همه ی اينها ما باختيم!
باختن به خودی خود تا اين اندازه بد نيست. چيزی که اذيتم می کنه اينه که چينی ها اين بازی رو با نامردی بردند. با خريدن داور!
و يک جمله هست که يک بار از داريوش ارجمند شنيدم و در ذهنم باقی مونده: "فوتبال عين زندگی است."