خيلی بده وقتی که آدم به همه چيز و همه کس شک می کنه. خيلی دردناکه وقتی بعضی از اتفاقها، می تونند چنين تاثيری روی آدم بگذارند که اعتمادش از همه چيز سلب بشه.
می تونم بفهمم در چه شرايط بدی هستی دوست عزيز. فقط دعا می کنم که يک اتفاق خيلی خوب برات بيفته که همه ی چيزهای بد رو تحت تاثير خوبی خودش قرار بده. فقط قول بده که تا خوب نشدی، خيلی مراقب همه چيز باشی. مراقب باشی که در اين روزهای بی اعتمادی، چيزی رو خراب نکنی. که درست کردنش شايد ديگه ممکن نباشه... بی اعتماد بشو، اما بی اعتماديت رو نشون نده. خيلی احساس بديه که ببينی ديگران بهت اعتماد ندارند - و بدونی که شايسته ی اين بی اعتمادی نيستی.
تشکر
