|
||||||
|
|
||||||
|
|
Tuesday, September 16, 2003 بوی پاييز مياد. هوا کاملا پاييزی شده. باد ملايم و خنک عصرونه آدم رو بدجوری ياد حال و هوای اول مهر ميندازه. باز هم کلی کلاس اولی گريه خواهند کرد. باز هم کلی بچه مدرسه ای مشتاق ديدن دوستان سالهای قبل خواهند بود. باز هم کلی دانشجوی جديد وارد دانشگاهها خواهد شد. باز هم تربيت يک سری جديد از بچه ها به عهده معلم ها خواهد افتاد. باز هم کلی استاد سر کلاس لبخند خواهند زد. کاش بشه فکر نکرد به اينکه خيلی از بچه ها به زور و بدون هيچ انگيزه به مدرسه خواهند رفت، به اينکه خيلی از جوونها پشت کنکور موندند و نمی تونن وارد دانشگاه بشن، به اينکه خيلی از معلمها وظيفه اصلی خودشون رو فراموش می کنند، به اينکه خيلی خيلی کم هستند استادانی که سر کلاس لبخند واقعی بزنند.... به لحظه های شيرين فکر کردن قشنگ تره. شايد بشه با نيروی فکر، دنيا رو زيباتر کرد. اول مهر هنوز هم خاطره ی شيرينيه. پيشاپيش فدمش مبارک :) |
|||||
تشکر
