|
||||||
|
|
||||||
|
|
Sunday, April 27, 2003 چندمين باريه که دارم اينو تجربه می کنم: کسی که روی يک مسئله به عنوان يک ارزش خيلی تاکيد می کنه و مدام می خواد بگه که من به اين ارزش پايبندم، به احتمال زياد يک جای کارش می لنگه. لابد خودش می دونه که داره اون ارزش رو زير پا له می کنه. دروغ چيز وحشتناکيه. وقتی دروغ ميگی يعنی داری کلک می زنی، گول ميزنی. وقتی دروغ ميگی -اون هم در حالی که گفتن حقيقت ضرری برات نداره- يعنی اينکه طرف مقابلت رو حساب نکردی. يعنی براش ارزش قائل نشدی. يعنی باهاش مثل عروسک رفتار کردی که هر کاری خواستی بتونی باهاش بکنی. خيلی بده که آدم دروغ بگه. ولی بدتر از اون اينه که آدم به دوستش دروغ بگه. آدمی که اينهمه روی ارزش "دوستی" تاکيد ميکنه... دروغ به اين بزرگی... اما يه خوبی داره: اينکه تجربه می کنی، می فهمی. هرچند اولش تلخه، ولی به قول معروف: اين نيز بگذرد... |
|||||
تشکر
