يه دوست خوب دارم که الان در بد مخمصه ای گير کرده! از اون مخمصه ها که يه روزی سراغ همه مون مياد (انشاالله!!!!) اين شعرها رو براي اين دوست خوب می نويسم. شايد يه ذره آرومش کنه:
توان صبر کردن
برای رو در رويی با آنچه بايد روی دهد
برای مواجهه با آنچه روی می دهد
شکيبيدن
گشاده بودن
تحمل کردن
آزاده بودن.
----------
اگر می خواهی نگهم داری
دوست من
از دستم می دهی
اگر می خواهی همراهيم کنی
دوست من
تا انسان آزادی باشم،
ميان ما همبستگی ئی از آن گونه می رويد
که زندگی ما هر دو تن را
غرق در شکوفه می کند.